لشکر کوفه به میدان دو برادر می‌دید            کـربلا بار دگر عرصۀ محشر می‌دید

وقت تکـبـیـر شد و گـفت که ماشـاالله            پـسـر فـاطـمـه رزم دو دلاور مـی‌دیـد

بیـن مـیـدان بـلا رزم نـمـایـان کـردند            رزمشان کاش که می‌شد خود مادر می‌دید

عاقبت هر دو نفر را به دم تـیـغ زدند            بدنی داشت به خود زخم مکرر می‌دید

بی‌هوا نیزه تنی را به زمین دوخت و رفت            حنجری داشت به خود تیغۀ خنجر می‌دید

کاکل هر دو به دستان حـرامی ها بود            دو بدن داشت به خود زخم برابر می‌دید

چشم ارباب پس از اکبر و قاسم به زمین            بار دیگر دو بدن پاره و بی‌سر می‌دید

خونجگر بین حرم مادرشان بی‌تاب است            شد دلش قرص که هم پای غم ارباب است